تأثیر ویتامین E بر تغییرات ایجاد شده در اثر دیابت در روده کوچک موش صحرایی

مقدمه: دیابت قندی یک بیماری متابولیک است که عوارض متعددی مانند تغییرات عروقی، چشمی، کلیوی، عصبی، گوارشی و غیره ایجاد می‌کند. در سال‌ها‌ی اخیر مطالعات متعددی جهت کاهش عوارض دیابت صورت گرفته است. در این مطالعه تأثیر ویتامین E بر تغییرات مورفولوژیک و هیستولوژیک در روده کوچک رت ناشی از دیابت بررسی شد. مواد و روش‌ها: 24 سر موش رت نر نژاد ویستار با وزن 27-250 گرم و سن 8 ماهه انتخاب شدند. 16 سر از موش‌ها با تزریق زیرصفاقی استرپتوزوتوسین (STZ) با دوز mg/kg 60 دیابتی شدند. رت‌ها در سه گروه 8 تایی شامل گروه غیردیابتی، گروه دیابتی درمان نشده و گروه دیابتی درمان شده با ویتامین E تقسیم شدند. رت‌های گروه ویتامین E در شبانه‌روز همراه با آب آشامیدنی mg300 ویتامین E دریافت می‌کردند. بعد از 6 هفته تمام رت‌ها با تزریق هیدرات کلرال به مقدارcc 5/0 به ازای هر 100گرم وزن بدن بیهوش و بعد از باز کردن محفظه شکم، مزانتر به دقت با قیچی از اطراف روده کوچک برداشته شد. سپس روده کوچک با دو برش از اسفنگتر پیلور و اسفنگتر ایلئوسکال بریده شد. بعد از اندازه‌گیری وزن و طول روده کوچک، از هر بخش دئودنوم، ژژنوم و ایلئوم نمونه‌هایی به طول 5 سانتی‌متر برداشته شد. پس از پرکردن لومن نمونه‌ها با فرمالین بافری 10% و بستن دو انتهای آنها، نمونه‌ها درون فرمالین قرار داده شد. بعد از برش‌گیری و رنگ‌آمیزی، نمونه‌ها از نظر تغییرات طول پرز، عمق کریپت و ضخامت لایه عضلانی بررسی شد. یافتهها: طول و وزن روده کوچک، طول پرز‌ها و ضخامت لایه عضلانی در رت‌های گروه دیابتی درمان نشده در مقایسه با رت‌های سالم افزایش معنی‌دار نشان داد اما این پارامترها در رت‌های گروه ویتامین E نسبت به گروه رت‌های سالم تفاوت معنی‌دار نشان نداد. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که ویتامین E به عنوان یک آنتی اکسیدان با کاهش رادیکال‌های آزاد و استرس اکسیداتیو از برخی اثرات ناهنجار دیابت جلوگیری می‌کند یا شدت آنها را کاهش میدهد.